Η. άνοδος ΤΟΥ Ναζισμού
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΒΑΙΜΑΡΗΣ
Ο Όρος ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Της Βαϊμάρης επεκράτησε, ως ιστορικός και πολιτικός όρος στη σύγχρονη διεθνή βιβλιογραφία να εννοείται η (συμβατική) ονομασία του πολιτεύματος της Γερμανίας από το 1919 έως την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία το 1933. Κατά τη διάρκεια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης το γερμανικό Ράιχ (εθνικό κράτος) απαρτίζεται από 17 ομόσπονδα κρατίδια, το καθένα με δική του κυβέρνηση και κοινοβούλιο, τα οποία εκπροσωπούνταν στο κεντρικό συμβούλιο. [1] Το σύνταγμα καθορίζει ένα πολιτικό σύστημα με στοιχεία της κοινοβουλευτικής και της προεδρευόμενης δημοκρατίας. Το κοινοβούλιο είναι το λεγόμενο Ράιχσταγκ και η πρωτεύουσα το Βερολίνο.
Η πρώτη αυτή γερμανική δημοκρατία πήρε το όνομά της από την πόλη Βαϊμάρη (Weimar), όπου συνήλθε η Γερμανική Εθνοσυνέλευση για να δημιουργήσει ένα νέο Σύνταγμα μετά την κατάλυση της Γερμανικής Αυτοκρατορίας.
Η δημιουργία της δημοκρατικής αυτής κυβέρνησης είναι άμεση συνέπεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου. Η κυβέρνηση αυτή, που υπέγραψε τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, αποτελούμενη από σοσιαλιστές της αριστεράς, σοσιαλδημοκράτες και αντιπροσώπους του καθολικού Κέντρου, πολύ γρήγορα βρέθηκε αντιμέτωπη με την κομμουνιστική εξέγερση των Σπαρτακιστών του Βερολίνου, την οποία κατέστειλε με βιαιότητα και δολοφόνησε τους ηγέτες της Ρόζα Λούξεμπουργκ και Καρλ Λίμπκνεχτ (15 Ιανουαρίου 1919).
Σύνταγμα Της Βαϊμάρης
Καρπός ενός συμβιβασμού ΜΕΤΑΞΥ Των διαφόρων Πολιτικών δυνάμεων, (Απρίλιος 1919), το σύνταγμα αντιπροσώπευε ό, τι πιο προοδευτικό και δημοκρατικό μπορούσε να υπάρξει εκείνη τη στιγμή. Έθετε επίσης με σαφήνεια τα όρια των διαφόρων εξουσιών και περιείχε τις θεμελιώδεις διατάξεις που αφορούσαν την παιδεία, την κοινωνική πολιτική, τις σχέσεις εργασίας κ.α. Ωστόσο, η οικονομική κρίση που αντιμετώπιζε η Γερμανία, το πολεμικό χρέος που υποχρεωνόταν να καταβάλει και η διατήρηση των οργάνων εξουσίας του παλαιού καθεστώτος μέσα στο σώμα της νέας δημοκρατίας ευνοούσαν την αναβίωση του εθνικισμού και έφθειραν τα δημοκρατικά κόμματα. Οι κυβερνήσεις που ακολουθούσαν ζούσαν υπό το βάρος του πληθωρισμού, τον οποίον τροφοδοτούσε η πληρωμή των πολεμικών επανορθώσεων, ενώ οι δεξιοί εξαπέλυαν τραγική σειρά δολοφονιών.
ΤΟ Βάρυ πολεμικό χρέος
ΤΟ σοβαρότερο πλήγμα ΚΑΤΑ Της γερμανικής δημοκρατίας δόθηκε ΟΤΑΝ Η.. Γαλλία, για να εξασφαλίσει την πληρωμή των χρεών, κατέλαβε τη βιομηχανική περιοχή του Ρουρ (11 Ιανουαρίου 1923) σε συμφωνία με το Βέλγιο. Η κυβέρνηση, πρόεδρος της οποίας ήταν ο Βίλχελμ Κούνο, αντέδρασε κηρύσσοντας τήν παθητική αντίσταση, ενώ η χρηματοδότηση από τη γερμανική κυβέρνηση οδήγησε στην οριστική κατάρρευση του μάρκου και στην όξυνση του πληθωρισμού. Μέσα στη γενική κρίση, τα αντιδραστικά κινήματα έδωσαν το σύνθημα της εξέγερσης, παρά την αναχαίτιση του πληθωρισμού που οφειλόταν στα μέτρα της κυβέρνησης εθνικής ενότητας που συγκροτήθηκε στις 13 Αυγούστου από τον Γκούσταβ Στρέζεμαν, τον σημαντικότερο πολιτικό της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.
Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΚΡΥΣΤΑΛΩΝ
Η αποκληθείσα «νύχτα των κρυστάλλων» αποτελεί το πρώτο μαζικό πογκρόμ εναντίον των Εβραίων στη Γερμανία. Συνέβη τη νύχτα της 9ης Νοεμβρίου 1938 ως τις πρώτες πρωινές ώρες της επόμενης μέρας και ήταν η πρώτη ένδειξη για το τι θα ακολουθούσε αργότερα με το εβραϊκό ολοκαύτωμα. Ονομάστηκε «νύχτα των κρυστάλλων», επειδή οι Ναζί ξέσπασαν πάνω στις ιδιοκτησίες των Εβραίων, σπάζοντας τις βιτρίνες πολλών καταστημάτων τους.
Όλα ξεκίνησαν δύο μέρες νωρίτερα, όταν ένας γερμανοεβραίος, ο Χέρσελ Γκρίσπαν, σκότωσε στο Παρίσι τον γραμματέα της γερμανικής πρεσβείας Ερνστ Φον Ρατ . Ο φόνος του γερμανού διπλωμάτη χρησιμοποιήθηκε ως δικαιολογία για τις επιθέσεις που εκδηλώθηκαν εναντίον των Εβραίων σε όλη τη Γερμανία. Φαινομενικά, οι επιθέσεις αυτές ήταν αυθόρμητες, αλλά στην πραγματικότητα «ενορχηστρώθηκαν» από τη ναζιστική κυβέρνηση.
Έτσι, τη νύχτα 9 προς 10 Νοέμβρη, λαμβάνει χώρα η γνωστή «Νύχτα των Κρυστάλλων», που περιελάμβανε καταδίωξη και σφαγή των Εβραίων σε όλη τη χώρα, καταστροφή των καταστημάτων και των περιουσιών τους και πυρπόληση των Εβραϊκών Συναγωγών. Ακολούθησε μαζικό πανεθνικό πογκρόμ εναντίον τους , τόσο από τα Τάγματα Εφόδου, αλλά και από τα κρατικά μέσα που είχαν οι Ναζί στη διάθεσή τους.
Οι καταστροφές, οι βανδαλισμοί, οι διώξεις και οι δολοφονίες δεν είχαν προηγούμενο. Ο απολογισμός ήταν τραγικός. Μέσα σε λίγες ώρες:
- Δολοφονήθηκαν πάνω από 800 Εβραίοι, αλλά και λίγοι Γερμανοί που θεωρήθηκαν κατά λάθος Εβραίοι.
-. Πάνω από 30.000 Εβραίοι (βασικά άντρες και αγόρια) συνελήφθησαν και στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, κυρίως στο Νταχάου, ΣΤΟ Μπουχενβαλντ ΚΑΙ ΣΤΟ Ζάξενχαουζεν Η.. μεταχείρισή πολυακουσμένα ΕΚΕΙ ηταν, βέβαια, κτηνώδης.
- Υπολογίζοντας και τους θανάτους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης οι νεκροί που αποδίδονται στο πογκρόμ της «Νύχτας των Κρυστάλλων» φτάνουν τους 2.000-2.500.
- Καταστράφηκαν σχεδόν όλες οι εβραϊκές συναγωγές (πάνω από 1.500) που υπήρχαν στη Γερμανία, η πλειοψηφία τους από εμπρησμό.
- Καταστράφηκαν και λεηλατήθηκαν πάνω από 7.000 καταστήματα και 29 πολυκαταστήματα που ανήκαν σε Εβραίους, ενώ καταστράφηκαν και πολλά εβραϊκά κοιμητήρια.
- Κατά τη διάρκεια των επιδρομών οι Ναζί ξυλοκόπησαν βάναυσα τους Εβραίους, χωρίς διακρίσεις:. άντρες, γυναίκες, ηλικιωμένους παιδία ΚΑΙ ΣΕ πολλες περιπτώσεις πολυακουσμένα ξυλοκοπούσαν ΜΕΧΡΙ Θανάτου, ενώ ανάγκαζαν τους υπόλοιπους να παρακολουθούν.
«Τις πρώτες πρωινές ώρες διέλυσαν την εξώπορτα και άρχισαν να τα σπάνε όλα. Ορδές από Τάγματα Εφόδου. Ήταν δύο ομάδες. Η μία ομάδα επικεντρώθηκε στο να τα σπάσει όλα και μετά αποχώρησε. Μετά ήρθε η δεύτερη ομάδα. Τρεις ηλικιωμένες κυρίες κατοικούσαν στον πρώτο όροφο μαζί μας. Την μία την έσυραν έξω και τη χτύπησαν χωρίς κανένα λόγο, μόνο γιατί βρέθηκε στο δρόμο τους. Εμένα με χτυπησαν και τελικά κατέληξα στο κελάρι, στα μαγειρία. Μέσα σε ένα δωμάτιο με κλωτσούσαν.
Όταν γύρισα, ανέβηκα επάνω και βρήκα τον πατέρα μου να πεθαίνει. Ήταν νεκρός. Προσπάθησα όσο μπορούσα να του κάνω τεχνητή αναπνοή .. Ούτως ή άλλως, νομίζω πως ήταν ήδη πολύ αργά. Βρισκόμουν σε κατάσταση σοκ, δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω. Δε γνωριζόμασταν με αυτούς τους ανθρώπους. Δεν είχαμε προσωπικές διαφορές. Είχαν έρθει για να κάνουν αυτό που πίστευαν ότι έπρεπε να κάνουν ... » Μαρτυρία του Ρούντι Μπάμπερ, μέλος Εβραϊκής οικογένειας στη Νυρεμβέργη- ήταν μικρό παιδί στα γεγονότα της «Νύχτας των Κρυστάλλων») [3]
Στη γειτονική Αυστρία πραγματοποιήθηκαν εξίσου φρικτές καταστροφές. Περίπου 100 Εβραϊκές συναγωγές καταστράφηκαν μερικώς ή ολοσχερώς, ενώ τα θύματα του πογκρόμ υπέστησαν κάθε είδους ταπεινώσεις .
Το πογκρόμ αυτό αποτέλεσε άριστη αφορμή και για την οικονομική καταστροφή των Εβραίων: . υποχρεώθηκαν ΝΑ Συλλογικό πληρώσουν πρόστιμο ενός δις μάρκων Πώληση ΤΗ ναζιστική κυβέρνηση ΓΙΑ ΤΟ θάνατο ΤΟΥ ΦΟΜ Ρατ ΚΑΙ ΝΑ καταβάλλουν ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΑ ΕΞΙ ΕΚΑΤ Μάρκα Των ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ πληρωμών ΠΟΥ ΘΑ έπαιρνε Η. εβραϊκή κοινότητα εξαιτίας Των καταστροφών στις περιουσίες πολυακουσμένα.
Το γεγονός προκάλεσε παγκόσμια κατακραυγή. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας, οι ΗΠΑ και πολλές άλλες χώρες διέκοψαν τις διπλωματικές τους σχέσεις με τη Γερμανία.
Click to set custom HTML