Η αρχή της δεδηλωμένης
Εμφανίζεται στη δημόσια ζωή με ένα άρθρο στην εφημ. "Καιροί" κάνοντας μια κριτική για τη λειτουργία το ελληνικού πολιτεύματος. Αφού διαβάσετε το κείμενο και το αντίστοιχο σατιρικό κείμενο του Γ. Σουρή, ποιητή της εποχής, σχολιάστε σε ποιον αποδίδει το φταίξιμο για την κατάντια της πολιτικής ζωής. Ποια λύση προτείνει και πως έχει επηρεαστεί το ελληνικό σύνταγμα από αυτή?
1. Ο Χ. Τρικούπης καυτηριάζει τη λειτουργία του ελληνικού πολιτεύματος
[...] Καλούνται εις την εξουσίαν κυβερνήσεις αποκρουόμεναι παρά της πλειοψηφίας του Έθνους, χορηγείται εις αυτάς η διάλυσις της Βουλής και συνάμα παν μέσον επηρεασμού των συνειδήσεων του λαού και νοθεύσεως των εκλογών, και λέγομεν ύστερον, ότι πταίει ο λαός διά την τοιαύτην κατάστασιν. Τι δύναται ο λαός κατ 'αυτής?. Ουδέν άλλο ή να επαναστατήση ˙ αλλά τις ο δυνάμενος να κατακρίνη ευλόγως τον λαόν διότι την επανάστασιν θεωρεί ως έσχατον καταφύγιον, ΚΑΙ ΠΡΙΝ Η. προέλθη Εις αυτήν ζητεί ΝΑ ίδη εξαντλούμενα όλα Το προληπτικά ΤΑ ΜΕΣΑ
Αν. ΔΕΝ πταίει Ο λαός, πταίουν οι πολιτευόμενοι, λέγουσιν οι άλλοι, και η εξαχρείωσις αυτών ευθύνει το Έθνος, αφού ούτοι εις το Έθνος ανήκουσιν. Απαντώμεν ότι η διαγωγή των πολιτευομένων θα ηύθυνε το Έθνος, αν η Ελλάς αυτοδιοικείτο, αλλ 'αφού διά της διαστροφής του Συντάγματος και της εικονικότητος της Βουλής κυβερνάται πράγματι η Ελλάς ως απόλυτος μοναρχία, επόμενον ήτο να καταστώσι και οι πολιτευόμενοι οποίους διαπλάττει αυτούς το νόθον καθεστώς . Χ. Τρικούπης, «Τις πταίει?», Εφημ. Καιροί, 29 Ιουνίου 1874. Πηγή: Περί Τρικούπη, Ανάλεκτα, Αθήνα 1912, τόμ. Α '(ΙΔ'), σ. 428. 2. "Και ήτο για το Σύνταγμα παντού συνομιλία, και ο Τρικούπης έγραψε πως πταί η βασιλεία, είδε ΚΑΙ Ο Γεώργιος Πως ΤΟΥ γιναν κουνούπι ΚΑΙ ΔΥΟ βεντούζες έβαλε ΣΤΟ Σύνταγμα κοφτές, κι εκάθησε στο θρόνο του και είπε στον Τρικούπη «έλα λοιπόν να κυβερνάς εσύ οπού δεν φταίς! » ............................................. .............. ΚΙ εβγήκε Ο Χαρίλαος ΑΠΌ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΚΙ εφύτρωσε Πρωθυπουργός ΜΕ Κόκκινο βρακί, ...................... ..................................... Και πάταγος ηκούετο και οχλοβοή μεγάλη, και ο Τρικούπης έπεσε βαρύς στα χαμηλά, και ήλθαν τρίτοι, δεύτεροι, και τέταρτοι και άλλοι, και κάθε τόσο κόμματα εγένοντο πολλά. ΔΕ Ο Μεγαλειότατος ΔΕΝ έλεγε ΜΙΑ λέξη μόνος ΚΑΙ ΤΟΥ εψιθύριζε «ας βρέξει ότι τρέξει» Γ. Σουρής
1. Ο Χ. Τρικούπης καυτηριάζει τη λειτουργία του ελληνικού πολιτεύματος
[...] Καλούνται εις την εξουσίαν κυβερνήσεις αποκρουόμεναι παρά της πλειοψηφίας του Έθνους, χορηγείται εις αυτάς η διάλυσις της Βουλής και συνάμα παν μέσον επηρεασμού των συνειδήσεων του λαού και νοθεύσεως των εκλογών, και λέγομεν ύστερον, ότι πταίει ο λαός διά την τοιαύτην κατάστασιν. Τι δύναται ο λαός κατ 'αυτής?. Ουδέν άλλο ή να επαναστατήση ˙ αλλά τις ο δυνάμενος να κατακρίνη ευλόγως τον λαόν διότι την επανάστασιν θεωρεί ως έσχατον καταφύγιον, ΚΑΙ ΠΡΙΝ Η. προέλθη Εις αυτήν ζητεί ΝΑ ίδη εξαντλούμενα όλα Το προληπτικά ΤΑ ΜΕΣΑ
Αν. ΔΕΝ πταίει Ο λαός, πταίουν οι πολιτευόμενοι, λέγουσιν οι άλλοι, και η εξαχρείωσις αυτών ευθύνει το Έθνος, αφού ούτοι εις το Έθνος ανήκουσιν. Απαντώμεν ότι η διαγωγή των πολιτευομένων θα ηύθυνε το Έθνος, αν η Ελλάς αυτοδιοικείτο, αλλ 'αφού διά της διαστροφής του Συντάγματος και της εικονικότητος της Βουλής κυβερνάται πράγματι η Ελλάς ως απόλυτος μοναρχία, επόμενον ήτο να καταστώσι και οι πολιτευόμενοι οποίους διαπλάττει αυτούς το νόθον καθεστώς . Χ. Τρικούπης, «Τις πταίει?», Εφημ. Καιροί, 29 Ιουνίου 1874. Πηγή: Περί Τρικούπη, Ανάλεκτα, Αθήνα 1912, τόμ. Α '(ΙΔ'), σ. 428. 2. "Και ήτο για το Σύνταγμα παντού συνομιλία, και ο Τρικούπης έγραψε πως πταί η βασιλεία, είδε ΚΑΙ Ο Γεώργιος Πως ΤΟΥ γιναν κουνούπι ΚΑΙ ΔΥΟ βεντούζες έβαλε ΣΤΟ Σύνταγμα κοφτές, κι εκάθησε στο θρόνο του και είπε στον Τρικούπη «έλα λοιπόν να κυβερνάς εσύ οπού δεν φταίς! » ............................................. .............. ΚΙ εβγήκε Ο Χαρίλαος ΑΠΌ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΚΙ εφύτρωσε Πρωθυπουργός ΜΕ Κόκκινο βρακί, ...................... ..................................... Και πάταγος ηκούετο και οχλοβοή μεγάλη, και ο Τρικούπης έπεσε βαρύς στα χαμηλά, και ήλθαν τρίτοι, δεύτεροι, και τέταρτοι και άλλοι, και κάθε τόσο κόμματα εγένοντο πολλά. ΔΕ Ο Μεγαλειότατος ΔΕΝ έλεγε ΜΙΑ λέξη μόνος ΚΑΙ ΤΟΥ εψιθύριζε «ας βρέξει ότι τρέξει» Γ. Σουρής